روان پریشی گرایی در مصرف کنندگان حشیش

هدف: این بررسی با هدف تعیین فراوانی و شدت روان پریشی گرایی یا آسیب‎پذیری نسبت به روان پریشی در مصرف‎کنندگان حشیش انجام شده است. روش: 100 مصرف‎کننده ی حشیش (98 مرد و 2 زن) به روش نمونه گیری در دسترس برگزیده شدند و پرسش نامه ی شخصیت آیزنک را که بُعد روان پریشی گرایی را افزون بر ابعاد روان نژندی گرایی و برون گرایی می‎سنجد اجرا نمودند. برخی ویژگی های جمعیت شناختی آزمودنی ها مانند سن، الگوی مصرف و به کار بردن سایر مواد نیز گرد‎آوری شدند. داده های پژوهش به کمک روش های آمار توصیفی تحلیل و ارایه گردید.یافته‎ها: این بررسی روان پریشی گرایی قابل توجه را در 50 درصد از افراد نمونه نشان داد. میانگین نمره ی روان پریشی گرایی به دست آمده در این پژوهش از عددی که آیزنک در جمعیت ایرانی گزارش نموده بود، بیشتر بود. نتیجه: با توجه به داده های به دست آمده در زمینه ی مصرف حشیش و روان پریشی گرایی به نظر می‎رسد که حشیش می‎تواند اثرات روان شناختی نامطلوبی بر مصرف‎کنندگان سنگین این ماده بگذارد و به عنوان یک عامل خطرزا در بروز روان پریشی به شمار رود.